Da nije u glavama bio Šerif? Novi trener i dve utakmice Šerifa za analizu

Istorijski poraz Partizana od novosadske Mladosti jedna je od bitnijih tema u domaćem fudbalu poslednjih nekoliko dana. Nakon utakmice, trener Gordan Petrić pominjao je reč “naivnost” osvrćući se na sebe nekoliko puta. Tumačenje može biti veoma kompleksno, a jedno od potencijalnih je da je plan i ideja za utakmicu bila bazirana na probi određenih situacija koje bi Partizanu mogle da budu od koristi u evropskom dvomeču sa moldavskim Šerifom.

Performans protiv Mladosti GAT bio je svakako sa dosta mana, mnogo direktnih individualnih tehničkih grešaka koje su bile neiznuđene, ali i grupnih i kolektivnih propusta koji su doveli do problema sa povezanošću, mahom usled velikih međusobnih distanci, mobilnosti, načina na koji se lopta okruživala u datim momentima, itd. Svi ovi faktori uticali su i na veoma loš ritam (brzina razmene pasova u toku jednog poseda) ekipe Partizana u trenucima poseda lopte. O tom meču može naširoko, ali možda ga je najvažnije gledati kroz kontekst naredne utakmice sa Šerifom.

Gledajući moldavsku ekipu, na osnovu nekoliko situacija povezanih sa tačkama koje bi Partizan mogao da pokuša da napadne, može se doći do ideje da je plan i ideja za igru u posedu Gordana Petrića za prvenstvenu utakmicu protiv Mladosti bio usmeren na preslikavanje situacija koje bi crno-beli želeli da prikažu u četvrtak.

Kako bismo se lakše uveli u priču o potencijalnom planu protiv Šerifa...

Prvo i osnovno, Partizan je utakmicu protiv Mladosti započeo u 4-romb-2 obliku, ali sa četiri vezna igrača sa veoma fluidnim funkcijama, a retko fiksno pozicijama u određenim sektorima terena.

Interesantno, ali i kompleksno za izvođenje ukoliko ekipa nije tako dobro povezana, sa dobrim interakcijama, ritmom i fluidnošću u posedu. Partizan to na ovom meču nije bio, a to se u mnogome odrazilo na sam kvalitet igre sa loptom, a posledično i na broj izgubljenih lopti i neuspešnih napada.

Jedan od ciljeva bio je da se, što je češće moguće, da mogućnost bekovima, Slobodanu Uroševiću i Marku Živkoviću, da se podignu maksimalno visoko, kako bi bili i direktne mete za pas u završnu trećinu. Upravo na situacijama tog tipa bi protiv Šerifa Partizan mogao da bazira veliki deo ofanzivnog plana.

Moldavsku ekipu je početkom januara ove godine preuzeo Roberto Bordin, Italijan koji se zapravo vratio u klub u kojem je radio od 2016. do 2018. godine. Između svoja dva mandata u Šerifu, bio je trener azerbejdžanskog Nefčija, ali i selektor Moldavije. Od njegovog povratka u klub, Šerif je odigrao samo dve prijateljske utakmice – protiv Nordsjelanda i Krivbasa. U tim mečevima, pokazali su da se može očekivati da će se mahom braniti u 4-2-3-1 ili 4-4-2 obliku, koji su podložni varijacijama. Varijacijama uglavnom baziranim na to kako protivnik raspoređuje svoje vezne igrače, s obzirom na to da su pokazali tendenciju striktnijeg reagovanja na protivničkih raspored u veznoj liniji tima. Protivnička dva zadnja vezna braniće u 4-1-4-1:

Sa druge strane, protiv ekipa sa jednim zadnjim veznim pozicioniranim između prve i druge njihove linije, to će uglavnom biti 4-2-3-1 ili 4-4-2, koji su u priličnoj meri koristili u drugoj pripremnoj utakmici – protiv Krivbasa.

Ipak, defanzivni oblik, kao i svi definisani oblici u fudbalu, predstavlja samo geometrijski izraz. Interpretacija funkcija, uloga i principa, kao i potencijalne mane unutar njih su ono što može pomoći jednoj ekipi, u ovom slučaju Partizanu, da nacilja određenu tačku u pripremi utakmice. Kod Šerifa, prema pomenutim prijateljskim utakmicama, to definitivno mogu biti problem veznih igrača sa naslanjanjem prema lopti kada se strana i ugao napada menja, kao i, ključne dve stvari, način na koji Šerif brani prostor između linija, zonu između beka, krila, centralnog veznog i štopera, ali i koje prostore ostavlja iza defanzivne linije.

Na slici iznad možete videti takozvani “kvadrat”, odnosno prostor između vezne i defanzivne linije koji razdvaja štopera, beka, krilo i veznog igrača.

S obzirom na činjenicu da je kod Bordina krilo bliže strani lopte uglavnom fokusirano da se nalazi u visini protivničkog beka, manipulacija i pomeranje njega može biti sasvim moguće. Usled toga što vezni igrači, nakon što protivnik promeni ugao napad nekoliko puta tokom poseda, često imaju problem da pokriju liniju dodavanja u crveni označeni prostor, njega neretko iskakanjem iz svoje defanzivne linije brani bek. Ipak, šta bek u trenucima iskakanja sa linije da brani međuprostor ostavlja iza sebe? Prazan prostor i dubinu pogodnu za napadanje.

Za Partizan bi bilo od velike važnosti da konstantno ima igrače u tim prostorima, jednog u popularnom “džemu” iliti pomenutom kvadratu, ali i jednog maksimalno visoko, koji bi bio spreman da napadne prostor iza leđa beka.

Način na koji je Petrićev Partizan pokušao da koristi bekove protiv novosadske Mladosti poprilično je podsećao na ono što je Nordsjelandu i Krivbasu prolazilo protiv Šerifa u prijateljskim utakmicama. Situacije su u par navrata bile i gotovo identične onima koje su u Partizanu vrlo izvesno spremali pred dvomeč sa moldavskim timom:

U krajnjem slučaju, pozicioniranjem igrača maksimalno visoko, ali i ispred protivničkog beka, njemu bi se pravila dilema koja bi ga potencijalno naterala da ostane u liniji, što bi Partizanu eventualno ostavilo veznog igrača sa više prostora iza vezne linije Šerifa.

Animacijom prikazano, istaknute situacije napadanja prostora iza beka bi mogle da izgledaju ovako:

Ipak, da bi se ovakav tip situacija i dodavanja prema beku uopšte i ostvario, veoma je važno ostaviti štopera slobodnog i sa što manje pritiska na sebi. Druga solucija, Partizanu generalno bliska je omogućavanje Bibarsu Nathu da bude što češće na lopti kada je ona nešto niže, kako bi mogao da koristi svoj izvanredan domet i tehnički kvalitet dijagonalnih i prenosnih dodavanja, koja upravo u ovom kontekstu u velikoj meri mogu značiti Partizanu.

Ovo svakako nije jedina solucija za plan utakmice, niti jedino objašnjenje otkud Partizan u 4-romb-2 obliku. Šerif kao ekipa koja ima tri vezna igrača u sredini terena (nekada raspoređena u 4-2-3-1, nekada u 4-1-4-1, u zavisnosti od protivnika), romb Petrićevoj ekipi može konstantno obezbeđivati brojčani odnos 4 na 3, odnosno +1 igrača, koji, kada se pogleda šira slika i duži vremenski interval, može biti od velike važnosti za tok meča.

Animacije naznačene iznad pokazuju neke od mogućnosti i rešenja koje 4-romb-2 može Partizanu doneti protiv načina na koji se brani Šerif. Potencijalnog slobodnog igrača između defanzivne i vezne linije, ali i potencijalno prenosno rešenje u vidu dijagonalnog pasa prema visoko postavljenom beku (koji Partizanu može biti i mač sa dve oštrice, o čemu ćemo u nekom narednom tekstu).

Slobodan igrač u sredini terena Partizanu posebno može biti od važnosti prilikom nešto agresivnijeg pritiska Šerifa, koji je sekvencionalan. Kada ga izvode, uglavnom je baziran na branjenju čovek-čoveka, naročito od strane ofanzivnijih igrača. Ukoliko Šerif na taj način ostavi svoja tri vezna igrača protiv tri vezna igrača Partizana – jedan će potencijalno biti slobodan.

Ono što će za Partizan, za razliku od utakmice protiv Mladost GAT (ukoliko protiv Šerifa bude izašao sa sličnim planom u posedu i rasporedom na terenu), biti važno, jeste bolja koncepcija, definisanije funkcije u određenim situacijama i momentima igre, a nekada čak i malo izraženija struktuiranost, iako i od same fluidnosti mogu u velikoj meri profitirati, naravno, ako je ona dobro utemeljena. Protiv novosadskog tima, najofanzivniji od veznih igrača bio je Samed Baždar, igrač koji može imati veliki uticaj u završnici napada, a na meč uticati i saradnjama, konekcijama sa saigračima, ali i pojavljivanjima iz drugog plana. Njegova uloga bi posebno morala biti definisanija, kako bi se dovodio u povoljne situacije iz kojih može da pokaže svoje kvalitete.

Šerif je, u ovom trenutku, pored interesantno složenog rostera i novog-starog trenera (novog jer je poznat klubu, ali ne preterano i samom timu), ekipa koja nije u izraženom takmičarskom pogonu, čiji nacionalni šampionat počinje 11. marta i koja u dvomeč sa Partizanom ulazi bez odigrane takmičarske utakmice u 2023. godini. To može biti i prednost, ali i mana. Partizan u dvomeč ulaz iz istorijski lošeg rezultata u domaćem šampionatu. Ipak, pored psihološkog, sasvim je moguće da su i na taktičkom planu misli bile usmerene prema Moldaviji.

Da li će Gordan Petrić isprobane situacije primeniti u evropskom dvomeču? Možda - ali možda i ne. Pretpostavke, neke mogućnosti i opcije koje do sada od Partizana ne tako često prikazivani romb daju za pravo da se razmišlja da je novodaski tim u taktičkom smislu bio proba. Da li je zbog toga Gordan Petrić maltene samom sebi dodelio epitet “naivnog”, ne možemo da znamo, ali ćemo možda delić istine saznati već koliko večeras...

Piše: Albert MORGAN, fudbalski analitičar i pomoćni trener.

LIGA KONFERENCIJE – BARAŽ ZA OSMINU FINALA (PRVI MEČEVI)

Četvrtak

18.45: (1,90) Bode/Glimt (3,70) Leh (4,30)

18.45: (2,50) Braga (3,45) Fjorentina (2,95)

18.45: (2,20) Karabag Agdam (3,40) Gent (3,60)

18.45: (1,85) Trabzon (3,70) Bazel (4,60)

21.00: (2,15) AEK Larnaka (3,45) Dnjepar 1 (3,70)

21.00: (1,33) Lacio (5,40) Kluž (11,0)

21.00: (2,40) Ludogorec (3,30) Anderleht (3,25)

21.00: (3,25) Šerif (3,20) Partizan (2,45)

***Kvote su podložne promenama