Sampdorija i Lacio ne zaboravljaju Mihajlovića: Živećeš večno

Kraj stare i početak nove godine bio je izuzetno težak za fudbalsku zajednicu. Prvo nas je napustio Siniša Mihajlović, nedugo za njim i Pele, da bi nedavno bitku za život izgubio i Đanluka Vijali. Legende koje su ispunile detinjstva brojnih generacija polako odlaze, ali njihov lik i delo nikada neće biti zaboravljeni.

Kapije stadiona Luiđi Feraris ovih dana su mesto gde se navijači opraštaju od italijanskog napadača, a istovremeno još jednom ukazuju poštu Siniši Mihajloviću, koji je sa uspehom branio boje Đenovljana od 1994. do 1998, posle čega je prešao u Lacio. Vijali i Miha nisu igrali zajedno u Sampdoriji, Italijan je klubu doneo zasad jedinu titulu šampiona Italije 1991, kao i Kup pobednika kupova, Kup Italije i odoveo ga do finala Kupa šampiona sa Barselonom pre nego što je otišao u Juventus, ali ih klupske pristalice obojicu gledaju kao podjednako važne faktore perioda kada je klub bio u samom vrhu italijanskog fudbala.

18.00: (7,25) Sampdorija (4,20) Napoli (1,53)

Ispred stadiona brojni poštovaoci Vijalija i Mihe ostavljali su cveće, poruke, fotografije i razne druge simbole njihovog boravka u klubu. Kako je klub objavio, igrači će tokom utakmice sa Napolijem nositi crnu traku oko ruke, a na dres su utisnuta imena dvojice asova, sa jasnom porukom “živećete večno“.

Lacio se takođe još jednom oprostio od levonogog bombardera. Pored video snimaka njegovih golova koji su išli sa velikog ekrana Olimpika, na severnom delu stadiona, koji je zatvoren usled suspenzije zbog rasističkog ispada na meču sa Lećeom kada je vređan Samuel Umtiti, razvijenje su njegove fotografije, kao i baneri sa raznim porukama. Jedna od njih glasi: “Siniša sada razbija vrata Raja“.

Pred početak susreta bio je minut ćutanja zbog Đanluke Vijalija i Enrika Kastana, a Lacio je takođe isti posvetio za Mihu. Podsetimo, Siniša Mihajlović je dres Nebeskoplavih nosio šest godina, od 1998. do 2004. nakon čega je otišao u Inter gde je i završio igračku karijeru. Kao igrač Lacija osvojio je Skudeto, Kup pobednika kupova, UEFA Superk kao i dva Kupa Italije i dva državna Superkupa.