Zanimljiva geografija Mozzart Bet Superlige: Kako bi izgledale selekcije Beograda, Niša, Užica…

Nemaju predstavu današnji klinci kako se nekad pratio fudbal. Čekaš u nedelju predveče pregled kola Serije A, da čuješ od Milorada Đurkovića u tih nekoliko desetina sekundi po utakmici, da li je Savićević uopšte bio u sastavu Milana.

Jeste on tamo postao Genije i nepravda je da je tih godina ostao nekrunisan Zlatnom loptom, ali bili su tu i Gulit, Rajkard, Van Basten, Papen, Boban, Desai, a na teren su mogla samo trojica stranaca. A danas, Milan osvoji Superkup Italije pobedom nad Interom, bez ijednog italijanskog fudbalera u postavi u finalu...

Davno beše ta Bosmanova revolucija i ovde se na nju vraćamo samo da bismo dali šlagvort temi koju obrađujemo i podsetili da su se vremena drastično promenila. I pojasnili suštinu: čista razonoda u danima bez klupskog fudbala. Nikakvo prebrojavanje krvnih zrnaca ili, daleko bilo, ksenofobija.

Protalaškali smo po sastavima 16 članova Mozzart Bet Superlige i pokušali da presaberemo ko je gde rođen od njihovih fudbalera. Uz neka obavezna pojašnjenja i ograde. Najpre, reč je o podacima koji su javno dostupni, da kažemo zvanični (Comet sistem, respektabilni specijalizovani internet portali). Nismo baš mogli svima da zavirimo u ličnu kartu i pasoš, te, što bi rekao Balašević: “Ako su lagali mene, i ja lažem vas”. Ali potrudili smo se poprilično da greške, ako ih ima, svedemo na minimum.

E baš to što piše u ličnom dokumentu presudno je za ovu priču. To gde je neko geografski rođen, a ne gde je fudbalski ponikao. Recimo, Slobodan Rubežić, povratnik u Novi Pazar iz Škotske i reprezentativac Crne Gore, fudbalski je prohodao u Vojvodini, ali je, što je za nas trenutno jedino bitno, rođen u – Beogradu. Svi, primera radi, znamo Svetislava Pešića kao Piroćanca, i on sam se tako deklariše, ali malo manje je poznato da je tamo živeo od svoje treće godine, a da je zapravo rođen u Novom Sadu.

Dalje, veliki gradovi, pre svih Beograd, uzeti su u najširem teritorijalnom smislu. Beograd je za ovu priliku i Grocka, i Sopot, i Zemun, i Mladenovac, i Obrenovac. Milan Pavkov je, zna to dobro i Jirgen Klop, iz Begeča, ali ćemo ga voditi kao da je iz Novog Sada. Mihajlo Cvetković je zapravo iz doljevačkog naselja Šarlinac, ali svi smo pre neki dan registrovali da je Piksi u Beču šansu da debituje u reprezentaciji pružio “svom” Nišliji. Uostalom, i sam Dragan Stojković je iz naselja Pasi Poljana, ali zalaženje u tako “sitna crevca” ovu misiju u koju smo se upustili učinilo bi nemogućom.

Najzad, u obzir su uzeti samo fudbaleri koji su trenutno na spisku licenciranih igrača srpskih superligaša, a da su ove sezone proveli makar minut na terenu u prvenstvenim utakmicama. Ne sumnjamo da na treninzima Vojvodine ima još po koji klinac iz Novog Sada, da je radu prvog tima Spartaka priključen još neki talentovani Subotičanin i tako dalje, ali ako nisu debitovali u mečevima elitnog ranga, ostaju po strani.

I onda, kada sve te parametre ubacimo u “blender”, dobijemo neke veoma zanimljive podatke. Da li ste, recimo, znali da u aktuelnom sastavu Radničkog iz Kragujevca nema niti jednog rođenog Kragujevčanina? Da u čitavoj Mozzart Bet Superligi nema nijednog fudbalera rođenog u Pirotskom okrugu? Da u srpskom šampionatu igra identičan broj fudbalera rođenih u Crnoj Gori, Nigeriji i Gani? Da bi samo Niš i Užice, uz Beograd, mogli da, po pozicijama, sklope jednu postavu od igrača rođenih u tom gradu? No, krenimo redom...

AFRIKA – EKS-JUGOSLAVIJA 51:48

Beograd, i po broju stanovnika i fudbalskih škola i klubova, ima bazu širu nego ostatak Srbije zajedno, a u kontekstu Mozzart Bet Superlige to trenutno znači 77 fudbalera koji su rođeni na široj teritoriji srpske prestonice. Sledi Novi Sad sa 24, pa Niš sa 15, Valjevo sa 14, Užice sa 11, a dvocifren je još samo Kruševac (10). Onda idu Šabac i Kraljevo sa po devetoricom predstavnika, Čačak i Novi Pazar sa po sedmoricom. Pančevo, Leskovac i Sremska Mitrovica daju po šest aktuelnih superligaških fudbalera, Smederevo i Sombor po pet, Subotica, Zrenjanin, Požega, Požarevac, Kikinda, Loznica i Negotin po tri, a Srbobran, Prokuplje, Priboj i Brus po dva. Po jedan fudbaler Mozzart Bet superligaša rođen je u Ćupriji, Bačkoj Palanci, Trsteniku, Bačkom Jarku, Vrnjačkoj Banji, Kosovskoj Mitrovici, Kuršumliji, Paraćinu, Velikoj Plani, Rumi, Leposaviću, Vranju, Gornjem Milanovcu, Prištini, Prijepolju, Knjaževcu, Vršcu, Raški, Aranđelovcu, Ćićevcu, Jagodini, Zaječaru, Karavukovu, Vrbasu, Krupnju i Krčedinu.

Kada su u pitanju fudbaleri rođeni van Srbije, iako mnogi od njih, posebno oni iz regiona, imaju i srpsko državljanstvo, daleko najviše ih je rođeno na teritoriji današnje Bosne i Hercegovine – 23. Ako ste na drugom mestu očekivali fudbalere rođene u Crnoj Gori, pogodili ste, ali samo delimično, jer ih isti broj – po 12 – dolazi iz Gane i Nigerije!

Njih devetorica rođeni su na teritoriji današnje Hrvatske, čak osmorica u Francuskoj, šestorica u Švajcarskoj, po petorica su iz Severne Makedonije i Brazila, po četvorica iz Kameruna i Obale Slonovače, po trojica iz Slovenije i Južne Koreje, dvojica su rođena u Holandiji, DR Kongu, Bugarskoj, Jamajci, Belgiji, Nemačkoj, Grčkoj, Izraelu, Angoli, Senegalu, Gvineji i Keniji. Svog predstavnika, po mestu rođenja, u Mozzart Bet Superligi, i to po jednog, imaju još: Mali, Republika Irska, Tunis, Švedska, Portugalija, Kolumbija, Austrija, Gruzija, Gabon, SAD, Španija, Uzbekistan, Alžir, Surinam, Majot, Ekvador, Rumunija, Kongo, Norveška, Mađarska i Luksemburg.

Dakle, ne računajući Srbiju, tu su fudbaleri rođeni u 47 različitih država. Njih 51 dolazi sa prostora bivše Jugoslavije, a 48 iz Afrike.

NAJVIŠE LOKALACA U REDOVIMA “FENJERAŠA”

E sad, što se tiče zastupljenosti lokalnih igrača, Radnički 1923, iako sa možda najjačom lokalnom podrškom među navijačima, nema u svojim redovima nijednog Kragujevčanina, što je, ipak, veći kuriozitet od podatka da u TSC-u ne igra niko rođen u Bačkoj Topoli, koja je oko 13 puta manja od najvećeg grada Šumadije. Nema ni u Železničaru izvornih Pančevaca, mada ih ima čak 11 rođenih u Beogradu.

Lučani su ubedljivo najmanje mesto koje ima fudbalskog superligaša, ali u redovima Mladosti su dvojica igrača rođena u 12 kilometara udaljenoj Požegi, kao i sedmorica Užičana, od kojih su dvojica, dva Ognjena (Bondžulić i Alempijević) ponikla baš u mlađim kategorijama kluba sa trenutno najiskusnijim timom u ligi. Tek nešto veći su Ub i Odžaci, s tom razlikom da u Tekstilcu igra jedan lokalac - Veljko Dimković rodom iz Karavukova, dok u “fenjerašu” igra 10 fudbalera zvanično rođenih u Valjevu (Ub nema porodilište), ali ih je osam koji su fudbalom počeli da se bave u matičnom klubu u kojem su ove sezone upisali bar po koji minut u superligaškim mečevima (Jovanović, Bošković, Rakić, Stevančević, Runjajić, Lazić, Damnjanović, Kiselčić), po čemu je Jedinstvo jedinstveno među superligašima.

Večiti rivali su po svemu, pa i ovome, specifični. Iz njihovih fudbalskih škola poteklo je ubedljivo najviše superligaških igrača po ostalim klubovima. Oni u svoje redove, u najranijem uzrastu, dovode najtalentovaniju decu iz čitave zemlje, a ni u vremenima najvećih uspeha nisu obilovali rođenim Beograđanima (u Zvezdinoj generaciji iz Barija nije bilo nijednog među standardnim prvotimcima, među Partizanovim “bebama” iz finala protiv Reala na Hejselu bila su samo dvojica – Ljubomir Mihajlović i Mane Bajić). U današnjim sastavima, Zvezda ima dvojicu (Andrej Đurić i Strahinja Stojković), a Partizan petoricu (Zlatan Šehović, Vukašin Đurđević, Mateja Stjepanović, Stefan Kovač i Zoran Alilović).

Po trojicu rođenih Nišlija, Subotičana, Kruševljana, odnosno Novosađana imaju Radnički, Spartak, Napredak i Vojvodina. Novi Pazar ima četvoricu “svojih”, a preostaju još OFK Beograd Mozzart Bet, Čukarički i IMT sa šestoricom, sedmoricom, odnosno osmoricom rođenih Beograđana.

NOVOM SADU FALI GOLMAN, RADONJIĆ KAO BEK

I najzad, da bismo ovu geografiju učinili istinski zanimljivom, pokušajmo da zamislimo i uporedimo svojevrsne reprezentacije gradova ili regiona po Srbiji. Da li bi najširi izbor igrača selekciju Beograđana automatski učinio jačom od izabranog tima Nišlija ili Novog Sada? Ko bi pobedio na nekom zamišljenom turniru selekcija Banata, Bačke, Raške, Rasinskog i Sremsko-mačvanskog okruga, južne i istočne Srbije...

Na primer, ukombinujte, po sostvenom senzibilitetu, reprezentaciju Beograda od sledećih igrača (u formaciji 4-4-2): Marko Milošević (Veljko Ilić) – Miloš Cvetković (Nikola Andrić), Vukašin Jovanović (Andrej Đurić), Slobodan Rubežić (Đorđe Crnomarković), Nikola Glišić (Uroš Stojanović) – Marko Docić (Jovan Nišić), Stefan Kovač (Nikola Knežević), Milutin Vidosavljević, Vladimir Lučić – Marko Lazetić, Stefan Šćepović (Nebojša Bastajić). Nešto manja konkurencija u ofanzivnom delu, ali više nego pristojan tim.

Ili nišku u sistemu 4-2-3-1: Aleksandar Jovanović – Uroš Lazić, Uroš Vitas, Dušan Stevanović, Nemanja Radonjić – Saša Marjanović, Dimitrije Janković - Marko Veličković, Uroš Nikolić, Luka Ilić - Mihajlo Cvetković. Radonjić bi morao da se “žrtvuje” i igra kao ultra ofanzivni levi bek, ali teško da bi to značajno poremetilo balans ove kao zemlja jake ekipe.     

Problem novosadskog tima je taj što nema nijednog golmana u Mozzart Bet Superligi rođenog u Srpskoj Atini, ali ćemo im, da bismo to premostili, “ustupiti” Nemanju Jorgića, iskusnog čuvara mreže TSC-a, rođenog u Virovitici, koji je ponikao i prošao sve mlađe kategorije Vojvodine. Dakle, Nemanja Jorgić – Marko Luković, Vukašin Krstić, Siniša Popović, Stefan Đorđević – Milan Radin, Slobodan Medojević – Ilija Babić, Mihajlo Banjac, Radivoj Bosić – Miloš Pantović. Dakle, jedva “skrpljena” odbrana, ali zato u napadu preliva od kvaliteta, pa, ako vam je volja, na krilne pozicije možete ubaciti mlade lavove Lazara Jovanovića i Uroša Kabića, a u špic “stare kuke” Milana Pavkova ili Voju Ubiparipa!  

Specifičan spoj mladosti i iskustva, ali vrlo autentičnu ekipu, bez improvizacije po pozicijama, moglo bi da sastavi i Užice u formaciji 4-2-3-1: Dragan Rosić – Milan Jezdimirović, Marko Mijailović, Milan Joksimović, Žarko Udovičić – Filip Žunić, Đorđe Marinković – Veljko Trifunović, Petar Bojić, Ognjen Alempijević – Ognjen Bondžulić.

Pomenuti mladići iz Jedinstva, uz iskusnog golmana, pojačani kapitenima OFK Beograda i TSC-a, te ofanzivnim vezistom Čukaričkog, ali i mladim štoperom Partizana Nikolom Simićem, koji je takođe iz Uba, činili bi izabrani tim Valjevaca, ili da budemo sasvim precizni Kolubarskog okruga, u formaciiji 5-1-3-1: Ivan Jovanović – Kristijan Bošković, Dimitrije Aćimović, Nikola Simić, Aleksandar Đermanović, Nemanja Petrović – Strahinja Rakić – Radomir Lazić, Lazar Tufegdžić, Uroš Stevančević – Branislav Runjajić.

ŠTO JUŽNIJE, TO TUŽNIJE

I tu smo gradove pojedinačno iscrpli, ali hajde da se još malo poigramo. Srbija, prema Zakonu o državnoj upravi, ima 30 upravnih okruga, pa da, potpomognuti tom podelom, napravimo nekoliko izabranih regionalnih timova. Recimo, da sve okruge u Banatu spojimo u jedan, pa bi taj tim izgledao ovako (4-2-3-1): Ivan Guteša – Dragan Bojat, Ognjen Mršić, Ivan Ostojić, Lazar Konstantinov – Ognjen Ugrešić, Nemanja Ahčin – Filip Halabrin, Petar Stanić, Nikola Bogdanovski – Bogdan Mirčetić.

Neuporedivo jači bio bi tim Bačke. Na onaj malopre napisani Novog Sada, dodajte im Ivanića, Kataija i po potrebi Radočaja!  Izgledalo bi otprilike ovako: Jorgić – Luković, Krstić, Popović, Đorđević – Radin, Mediojević – Banjac, Ivanić, Katai – Pantović.

Ako bismo spojili Sremski i Mačanski okrug, dobili bismo super iskusnu ekipu (4-3-3): Dejan Stanivuković – Marko Petković, Dušan Cvetinović, Marko Jevtić, Nemanja Miletić – Njegoš Petrović, Janko Tumbasević, Slavoljub Srnić (Dragan Kokanović) – Miodrag Gemović, Dario Grgić, Nenad Lukić.  

Reprezentaciji Raškog okruga nedostaje samo golman, pa ćemo načiniti izuzetak i priključiti joj na primer Saladina Mećinovića iz Novog Pazara, iako nije ove sezone upisao ni minut u superligaškim mečevima. Ispred njega, od čak trojice vrsnih desnih bekova (Marko Gobeljić, Stefan Jovanović, Nikola Stanković), neko bi morao na levi bok, a neko u središte odbrane uz jedinog izrazitog štopera Filipa Bačkulju. Zato vezni red pojačan: Adem Ljajić, Andrija Maksimović, Nikola Bukumira, na krilima Matija Gluščević i Nemanja Belaković, a u špicu Nemanja Taki Nikolić (4-3-3).  

I dok Raški nema nijednog, Rasinski okrug ima čak trojicu izuzetno talentovanih golmana: Lazar Balević, Matija Gočmanac i Lazar Kaličanin. Mateja Đorđević, Nemanja Đeković i Vladimir Golemić činili bi štopersku trojku, vezni red Miloš Vulić, Jovan Šljivić, Saša Marković i Vladimir Miletić, a navala, sa “lažnom devetkom” Stefan Tomović, Uroš Miladinović, Mihajlo Petković (3-4-3).

Što južnije, to tužnije. Nažalost. Tako da smo neke regione u Srbiji morali baš da ukrupnimo za ovu priliku i napravimo poslednje tri “reprezentacije” u ovoj imaginaciji. Šumadijski, Moravički i Pomoravski okrug zajedno bi dali jednu vrlo moćnu ekipu u sistemu 3-4-3: Aleksandar Vulić – Nemanja Milunović, Mihajlo Ilić, Slobodan Simović – Aleksandar Varjačić, Veljko Kijevčanin, Radomir Milosavljević, Ivan Milosavljević – Jovan Milošević, Urtoš Sremčević, Lazar Romanić.

Sve južnije od Niša morali smo da “strpamo” u jedan tim, da bismo dobili ovaj sastav u formaciji 4-4-2: Saša Stamenković – Lazar Nikolić, Aleksandar Filipović, Milan Mitrović, Petar Ćirković – Aleksa Cvetković, Filip Krstić, Lazar Ranđelović, Stefan Cvetković – Petar Gigić, Đorđe Jovanović.

Naposletku, i istočnu Srbiju morali smo da “proširimo” sve do Podunavskog i Braničevskog okruga, da bismo jedva nekako sastavili, uz dosta improvizacija, ekstremno mladu postavu (4-5-1): Nikola Mirković – Ivan Davidović, Lazar Stojanović, Veljko Milosavljević, Aleksa Janković – Aleksandar Stančić, Veljko Radosavljević, Nikola Jovanović, Jovan Mituljikić, Nikola Mituljikić - Jovan Ćirić.

Da su neka davno prošla vremena, kada je raspored to dozvoljavao, pa je bilo termina i za razne revijalne utakmice, možda bismo ovim dali lepu ideju za neku promotivnu manifestaciju Mozzart Bet Superlige. Ovako, dosta je bilo imaginarnog fudbala, vraćamo se na onaj realni. Malo smo se zabavili pred sedmicu u kojoj naše najbolje klubove čekaju vanredne obaveze – dva poslednja kola osnovnog dela Mozzart Bet Superlige i, između njih, četvrtfinale Kupa Srbije.