NBA ugovori po kontinentima: Janis prvi na svetu, Jokić lider SFRJ, dvojica Srba u evropskom TOP 20

Do pre 30-ak godina, ma koliko kvalitativno bila iznad, NBA Amerika je kaskala za Evropom kada su u pitanju zarade najboljih igrača. Tek po koji as najjače lige na svetu je mogao da stane na finansijsku crtu najplaćenijim Evropljanima. A onda je generacija Majkla Džordana, Patrika Juinga i Hakima Olajdžuvona počela da menja sliku. Nizali su se za to vreme, a istini za volju i današnje, astronomski ugovori. Amerika, uvek otvorena za strance (FIBA do 1988. godine nije dozvoljavala da NBA igrači igraju u njenim takmičenjima) počela je sve više da privlači košarkaše sa ostalih kontinenata koji su želeli da ih ogreje NBA sunce.

U prvim godinama, izuzev Vlada Divca (sa zaradama 4.133.000 i 3.633.000 dolara u sezonama 1993-1994 i 1992-1993 bio je treći, odnosno četvrti najplaćeniji igrač), oni koji nisu bar jedan semestar proveli u klupama američkih univerziteta bili su bliži donjoj finansijskoj margini.

U međuvremenu, Amerikanci su stekli poverenje u strance koji su igrali sve značajnije uloge, pa su i za njih počeli da odvajajju pozamašne svote novca. Najsvežiji primeri su Janis Adetokunbo i Rudi Gober. Grk je 15. decembra potpisao ugovor ugovor vredan čak 228.200.826 dolara za pet sezona, a Francuz 205.000.000 takođe za pet sezona, što su prvi i treći najveći ugovor u istoriji NBA.

Verovatno će ih dogodine, kada oba ugovora stupaju na snagu, neko pomeriti za koji stepenik niže. Ali će bar do 2023. kada ističe ugovor Nikole Jokića i Denvera ostati na vrhu evropske lestvice na kojoj su uz njih trojicu, još Kristaps Porzongis, Nikola Batum, Mark Gasol i Nikola Vučević uspeli da se (igrama na terenu) izbore za ugovore sa devet cifara.

Naravno, srpski i crnogorski centar su u vrhu liste igrača iz bivše SFRJ na kojoj ima najviše srpskih igrača, a koja je, logično, skromnija nego evropska, ali je "bogatija" nego one na kojima poređani najveći ugovori ostalih kontinenata, izuzev Severnoameričkog, bez igrača iz SAD, što je i razumljivo, jer je pre svih Kanada ne samo geografski, nego i košarkaški, uvek bila najbliža južnom komšiji. Na kraju, pa zar nije tvorac košarke Džejms Nejmsit Kanađanin?

Poslednjih godina, razumljivo, sve više raste rejting igrača iz Afrike čija se ogromna većina decenijama odlučuje da na putu do NBA preskoči Evropu, već poput Hakima Olajdžuvona, Dikembea Mutomba i ostalih velikana sa Crnog kontinenta, uzme indeks nekog od američkih univerziteta.

Sličan put bira i ne mali broj Australijanaca, koji su u predstojećoj sezoni dobili rekordera u Benu Simonsu, a manje Južnomerikanaca, koji još čekaju na igrača sa ugovorom većim od 100.000.000 dolara.

Sa druge srane je Azija, ma koliko brojala stanovnika, pa i košarkaša, i dalje neistražena teritorija za NBA ligu, koja još od Jao Minga čeka "zlatnu koku" sa najvećeg kontinenta...