Radonjić se bori za evropski trofej
Vreme čitanja: 2min | čet. 04.04.24. | 11:30
Turski Bahčešehir koji sa klupe predvodi nekadašnji trener Crvene zvezde se u finalu drugorangiranog Fibinog takmičenja sastaje sa nemačkim Kemnicom (17. i 24. aprila)
Na korak od evropskog trofeja je Dejan Radonjić. Istina, ne onog najprestižnijeg u evropskom klupskom svetu, ali svakako onom koji zaslužuje određeno poštovanje. Nekadašnji trener Crvene zvezde, a sada strateg turskog Bahčešehira je pobedom u revanšu polufinalnog dvomeča nad italijanskim Varezeom 81:73 ušao u finale FIBA Evrokupa gde će se za trofej boriti sa nemačkim Kemnicom koji je bio bolji od španskog Bilbaa (prvi meč na programu 17. aprila u Nemačkoj, drugi 24. u Istanbulu).
Nakon što su izabranici crnogorskog stručnjaka u prvom duelu na „čizmi“ izgubili sa pola koša (81:80), u sredu uveče su pred svojim navijačima uspeli da nadoknade razliku i iz dvomeča izađu kao pobednici ukupnim rezultatom 161:154.
Izabrane vesti
Fantastičan uspeh je u svojoj prvoj sezoni na klupi 13. tima turskog prvenstva napravio Radonjić koji je ekipu preuzeo krajem decembra prošle godine. Najviše zasluge za to idu francuskom centru Džeriju Butsijelu koji je ostvario dabl-dabl učinka od 25 poena i 13 skokova. Odličan je bio i njegov zemljka Aleks Butijel koji je brojao do 20 poena.
Uz njih dvojicu, vodeće igle tima su Filip Skrab, kojeg bolji poznavaoci košarke dobro poznaju iz perioda dok je nosio dres Zenita iz Sankt Petersburga i igrao Evroligu (sezona 2018/2019), i prošlogodišnja uzdanica Žalgirisa Tajler Kavano.
Inače, FIBA Evrokup je takmičenje koje se održava tek osam godina, a zanimljivo je da Bašakšehir već ima jednu titulu, osvojenu pre dve sezone kada je u finalu slavio nad Ređo Emilijom. Ukoliko u drugoj sredini aprila izađu slavodobitno iz megdana sa Kemicem biće to već drugi evropski trofej za tim koji je osnovan tek 2017. godine. Ali, prvi za najtrofejnijeg trenera Crvene zvezde koji u dosadašnjoj karijeri ima po pet titula ABA lige, Superlige Srbije i Kupa Radivoja Koraća, uz sedam osvojenih trofeja u prvenstvu Crne Gore i dva nemačke Bundeslige dok je bio šef struke podgoričke Budućnosti, odnosno minhenskog Bajerna.